Spis treści

Tom I

rozdział pierwszy

„Nie widziałem Maleństwa już dosyć długi czas i jeśli go dzisiaj nie zobaczę, to ten czas będzie jeszcze dłuższy.”

rozdział drugi

„-Dochodzi jedenasta – rzekł Puchatek wesoło. – Akurat nadszedł czas na małe co, nie co.”

rozdział trzeci

„…była to niewątpliwie taka rzecz, po której nawet Bardzo Małe Zwierzątko mogło zbudzić się z rana bardzo zadowolone, że to zrobiło.”

rozdział czwarty

„Bo wypadek to dziwna rzecz. Nigdy go nie ma, dopóki się nie wydarzy.”

rozdział piąty

„Oto są przyjaciele… Różnie bywa na tym świecie.”

rozdział szósty

„Czasami leżę w trawie i wcale mnie nie widać – mruknął Osiołek – i świat jest taki ładny. A potem przychodzi ktoś i pyta „Jak się czujesz?” i zaraz okazuje się, że okropnie.”

rozdział siódmy

„ (…) Zastanowił się Krzyś. – Muszę to przemyśleć. – Usiadł na dużym głazie, na którym doskonale się myślało, bo był odpowiedniej wielkości i się nie wtrącał.”

rozdział ósmy

„Jeśli wiem cokolwiek o czymkolwiek, to ta nora oznacza Duże Towarzystwo – powiedział – a Duże Towarzystwo oznacza Królika, a Królik oznacza łasowanie i słuchanie Mruczanki, i tak dalej.”

rozdział dziewiąty

„Z pszczołami nigdy nic nie wiadomo.”

rozdział dziesiąty

„-Puchatku, ty rozumiesz… Prawda?”

rozdział jedenasty

„Musimy być rozsądni.”

rozdział dwunasty

„Jeśli ktoś sobie stoi nad śliskim brzegiem rzeki, a kto inny BRYKNIE na niego z tyłu, to ten, co stoi na brzegu, musi się ześlizgnąć.”

rozdział trzynasty

„Może tak, może nie. Ze śladami nigdy nic nie wiadomo.”

rozdział czternasty

„Lubię rozmawiać z królikiem, bo Królik mówi wyraźnie o rzeczach wyraźnych, jak na przykład: Już pora na śniadanie lub Misiu, zjedz co…"

rozdział piętnasty

"Prosiaczek uśmiechnął się i starannie wkleił ostatni obrazek do swojego albumu - pamiętnika. Znajdowały się w nim rysunki przedstawiające jego najwspanialsze przygody przeżyte z przyjaciółmi."

rozdział szesnasty

"Przychodząc na ratunek tonącemu, najlepiej zwiesić ogon do wody, żeby nieszczęśnik mógł się czegoś złapać. Oczywiście pozbawi to ogon Wszelkiego Czucia."

rozdział siedemnasty

– Powiedz, Puchatku – rzekł wreszcie Prosiaczek – Co ty mówisz jak się budzisz z samego rana?
– Mówię: "Co też dziś będzie na śniadanie?" – odpowiedział Puchatek. – A co ty mówisz, Prosiaczki?
– Ja mówię: Ciekaw jestem, co się dzisiaj wydarzy ciekawego".
Puchatek skinął łebkiem w zamyśleniu.
– To na jedno wychodzi – powiedział.


rozdział osiemnasty
– Czy już ich nie pamiętasz? 
– Pamiętam, tylko kiedy chce je sobie przypomnieć, to zapominam.

rozdział dziewiętnasty

"Czuję się mniej więcej tak, jakby ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł."

Inne

Walentynkowy odcinek specjalny

„Kubusiu jak się pisze MIŁOŚĆ? Prosiaczku, MIŁOŚĆ się nie pisze, MIŁOŚĆ się czuje.”

*Wszystkie cytaty pochodzą z Kubusia Puchatka.